สงสารที่สุด คือผู้มีบุญคุณ ผู้ให้กำเนิด
อันได้แก่ มารดา บิดา
ชีวิตมาถึงตรงจุดนี้ได้ เพราะมาจากจุดนั้น
ลืมตนลืมตัว ลืมบุญลืมคุณ เป็นสิ่งที่ไม่ประเสิรฐ
เป็นทางสู่ความลาดลงต่ำ
การบวชครั้งนี้นี้ บุญกุศลถึงใครบ้าง
มีคนบอกว่า ถึงโยมพ่อที่เสีย
ถึงปู่หนา ถึงย่าแพง และ ถ้าให้พูดเองไปอีกคือถึงแก่ ผู้มีส่วนขวานขวายช่วยเหลืองานบวชครั้งนั้น
และบุญกุศลถึงใครก่อนเลย ก็คือถึงผู้ที่บวชก่อนใครๆ เพราะบุญกุศลเกิดจากจิตผู้บวช
ถ้าผู้บวชบวชแล้วจิตไม่เป็นกุศลเลย คือไม่พยายามออกจากการติด รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ที่เกี่ยวกับกามคุณ
ก็เป็นแต่การบวชทางกายแค่ห่มผ้าเหลือง
แต่ใจนั้นเหมือนไม่ใช่ใจของพระที่อยู่ในศาสนาคำสอนพระพุทธเจ้า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น