ถ้าพระไม่มีสมาธิในระดับที่มากกว่า ชาวบ้านเขา
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระไม่มีสัสจะวาจา
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสียงลงอบายอยู่
ถ้าพระไม่มีหิริโอตตัปปะ แล้วมันจะต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระไม่มีปัญญา ในการเห็นอริยสัจ
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบาย
ถ้าพระยังติดกามคุณ๕ ยังเกลียกกั้วในบ่อกามคุณ ๕ อันเป็นพิษในภายหลัง
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระขาดสติ แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระยังขาดสติตัวรู้ เลือนเม่อลอยอยู่
แล้วมันจะต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระไม่มีความเมตตา แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับพวกชาวบ้านเขาที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระยังมีความคิดประทุษร้ายคนนั้นคนนี้อยู่
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
่
ถ้าพระยังมีความโลภในกาม แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
ถ้าพระยังโกธรอยู่
แล้วมันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านเขา
ที่ยังเสี่ยงลงอบายอยู่
คุ้มหรือไม่ ที่แบ่งเวลาในชีวิตที่น้อยนิดนี้
ไปโกธร
โกธรแล้วกุศลก็ไม่มี บารมีก็ยิ่งไม่เกิด
ขันติปรมัตถะบารมีสัมปัณโณทำไม่ไม่อบรม
ตัวล่อที่จะให้เผลอเกิดอกุศลนั้นมีอยู่มากมาย ทั้งรูป ทั้งเสียง ทั้งกลิ่น ทั้งรส ทั้งโผฏฐัพพะ ทั้งมาจากธรรมารมณ์
ถ้าประมาทกับ ๖ อายตนะนี้
มันจะแตกต่างอะไรกับชาวบ้านปุถุชนเขาละ
พระเอ๋ยพระ... ทำไม ได้โอกาสทองในสังสารวัฏขนาดนี้แล้ว
ทำไมไม่พยามยามขวานขวาย ทำสมถะวิปัสสนาให้เป็นเล่า
ลาภสักการะ ชื่อเสียง สรรเสริญเยินย่อ ยศ ของพวกนี้มันอัตรายแสบเผ็ดร้อนต่อการ
บรรลุธรรมมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น