เมื่อวานไปให้ศีล พูดคุยให้ธรรมะ จิตเชื่อมไปทางธรรมของโลกเลยจะรู้สึกถึง "ภาวะอย่างหนึ่ง คือยึดมั่นถือมัน และมีจิตน้อมไปในทางโลกอย่างชัดเจน"

เมื่อวานไปให้ศีล พูดคุยให้ธรรมะ จิตเชื่อมไปทางธรรมของโลกเลย

จะรู้สึกถึง "ภาวะอย่างหนึ่ง คือยึดมั่นถือมัน และมีจิตน้อมไปในทางโลกอย่างชัดเจน"

และรู้สึกมืดมนมองไม่เห็นธรรมในแบบ

สภาวะในธรรม เลย เป็นภาวะจิตออกออก

ภาวะเช่นนี้ คงเกิดกับพระหลวงปู่หลวงตา

เป็นแน่

และท่านชินกับภาวะเช่นนี้แล้ว

คงจะแก้ยาก

ไฉนเลย เราพอที่จะไปทางธรรมได้

เราควรไม่หลงอยู่ที่นี้อีกต่อไป แต่ควรหาหนทางออกไปจาก กัณยาณมิตรที่ไม่ทำความเพียรเพราะไม่เห็นภัยในสังสารวัฏ

แม้แต่มารดา ก็ยังเป็นผู้ไม่เห็นภัย

เราควรถอยออกห่าง

วันที่ 26 เดือนนี้ เวลา 16:48

-------------

กำลังอินทรียตก เมื่อนึกถึงคนทางโลก เลยไม่ค่อยติดต่อ แต่เห็นมารดามาเพลทุกอาทิตย์ ปฏิบัติอนุเคาระห์ ให้ได้บุญจากทาน เอาข้าวออกจากถาดบิณโตให้หมด เหลือกลับไปพอให้ได้กิน ของเหลือจากพระเพราะเป็นสิ่งที่ดี และไม่กินพวกสัตว์ที่คิดว่ามารดาฆ่ามาทำเป็นอาหารถวาย แต่กินพวกสุกี้ เกาเหล๋า ก๊วยจั้บ  เพื่อไม่ให้มารดาฆ่าสัตว์ทำเป็นอาหารถวายพระ)

และทำจิตตนให้

ส่งใจไปในธรรม ไม่ส่งใจไปข้องกับคนทางโลก รักษาอาการจิตทรงสภาวะธรรม กำลังเข้มข้นระดับธรรมภาวนาต่อโลกรูปเสียงกลิ่นรสฯ อินทรึย์กำลังน้อมไปในระดับธรรมภาวนา ไม่ใช่น้อมไประดับธรรมชาวบ้าน ใจเกี่ยวข้องกับเรื่องบุคคลชาวโลก. ประมาณนี้