อ่านวินัยยังไม่แตก ยังไม่รู้ทั่วถึงและจิตก็ยังมีกิเลสแล้วมาตัดสินว่า ต้องอย่างนั้นนะเป็นสิ่งที่ควรแล้วหรือเปรียบเหมือน นักเรียนกำลังเรียนกฏหมายแล้วกล้าดียังไงขึ้นไปนั้งในโรงศาลตัดสินคดีความอย่างนั้นนะทั้งๆที่ตนเองก็ยังไม่รอบรู้ทั่วถึงศาสตร์กฏหมาย ยังไม่แตกฉานแล้วขึ้นไปตัดสินคดีความตนเองยังไม่แตกฉานรอบรู้ในวินัยแล้วจะวินิจฉัยตัดสินตนเองว่า ปาราชิก ควรแล้วหรือและจิตก็ยังมีกิเลสเปอะเปลื่อนอยู่ยังไม่รอบรู้ในวินัยควรแล้วหรือ จะถือทิฏฐิที่สังขารปรุงแต่ฝว่าตนเอง ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว

อ่านวินัยยังไม่แตก ยังไม่รู้ทั่วถึง

และจิตก็ยังมีกิเลส

แล้วมาตัดสินว่า ต้องอย่างนั้นนะ

เป็นสิ่งที่ควรแล้วหรือ

เปรียบเหมือน นักเรียนกำลังเรียนกฏหมาย

แล้วกล้าดียังไง

ขึ้นไปนั้งในโรงศาลตัดสินคดีความ

อย่างนั้นนะ

ทั้งๆที่ตนเองก็ยังไม่รอบรู้ทั่วถึงศาสตร์กฏหมาย ยังไม่แตกฉาน

แล้วขึ้นไปตัดสินคดีความ

ตนเองยังไม่แตกฉานรอบรู้ในวินัย

แล้วจะวินิจฉัยตัดสินตนเองว่า ปาราชิก ควรแล้วหรือ

และจิตก็ยังมีกิเลสเปอะเปลื่อนอยู่

ยังไม่รอบรู้ในวินัย

ควรแล้วหรือ จะถือทิฏฐิที่สังขารปรุงแต่ฝ

ว่าตนเอง ต้องอาบัติปาราชิกแล้ว