พระมงคลชัย กิตติโสภโณ อย่าหลงวิบากเด้อ2 ส.ค. 2016ใจเรานี่มันช่างสกปกจริงๆเลยหนอ สกปกด้วยความโลภสกปกความโกธรเพราะมีเชื้อความหลงเป็นเหตุใจแบบนี้มันช่างน่าเกลียดน่าขยะแขยงเหลือเกิน เหมือนเอาขี้เน่าซากหมาเน่ามาใส่ตามตัวมาป้ายตามใบหน้าช่างเหม็นเหลือเกินก็ถ้ายังมีความโลภความโกธรความหลงอยู่ เธอจะไม่สามรถหลุดพ้นจากสังสาวัฏไปได้ต้องเวียนว่ายตายเกิดในทุกภพภมูไม่เว้นแม้แต่อบายภูมิในขุมนรกอย่างไม่รู้วิธีหยุดเฮ้อ..อยากจะออกไป หลุดพ้นไป อยากจะไปภาวนาละกิเลสตัวกระปอมก่าทั้งหลายให้มันหมดสิ้นไป..# ใจนี้มันเป็นสิ่งที่ เราต้องทนดูมันเวลามันสุข ก็ต้องทนดูมัน เวลามันทุกข์ ก็ต้องทนดูมันเวลามันน้อยใจ ก็ต้องทนดูมัน เวลามันเสียใจ ก็ต้องทนดูมันเวลามันหงุดงิด ก็ต้องทนดูมัน เวลามันอึดอันตันใจก็ต้องทนดูมันเวลามันอยากร้องให้ ก็ต้องทนดูมัน เวลามันไม่สมหวังก็ต้องต้องทนดูมัน เวลามันคิดอยากได้นั่นอยากได้นี่ แล้วเป็นทุกข์เสียเองก็ต้องทนดูมันเวลามันคิดเรื่องพยาบาตโกธรแค้น แล้วเป็นทุกข์เสียเองก็ต้องทนดูมันเราต้องทนดูมันไปถึงไหนกันนะจึงจะหลุดพ้นจากมันไปได้แล้วเข้าถึงความสงบ สันติสุขคือนิพพานแม้จะรู้ว่าใจมันไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลงอารมณ์อยู่ตลอดเวลาไฉนจึงไม่เกิดนิพพิทาตลอดเวลาเหล่าแม้จะมีกำลังใจจาก พุทธพจน์ว่า# พระพุทธเจ้าตรัสว่าเมื่อเกิดนิพพิทาญาณ(ความเบื่อหน่าย)แล้ว ย่อมเกิดปฏินิสัคคะ(ความสลัดคืน)# แต่เวลาสำหรับทำความเพียรมีน้อยเหลือเกิน กลัวว่าจะไม่ทัน

พระมงคลชัย กิตติโสภโณ อย่าหลงวิบากเด้อ

2 ส.ค. 2016

ใจเรานี่มันช่างสกปกจริงๆเลยหนอ สกปกด้วยความโลภสกปก

ความโกธรเพราะมีเชื้อความหลงเป็นเหตุ

ใจแบบนี้มันช่างน่าเกลียดน่าขยะแขยงเหลือเกิน เหมือนเอาขี้เน่

าซากหมาเน่ามาใส่ตามตัวมาป้ายตามใบหน้า

ช่างเหม็นเหลือเกิน

ก็ถ้ายังมีความโลภความโกธรความหลงอยู่ เธอจะ

ไม่สามรถหลุดพ้นจากสังสาวัฏไปได้

ต้องเวียนว่ายตายเกิดในทุกภพภมูไม่เว้นแม้แต่อบายภูมิ

ในขุมนรก

อย่างไม่รู้วิธีหยุด

เฮ้อ..อยากจะออกไป หลุดพ้นไป อยากจะไปภาวนาละ

กิเลสตัวกระปอมก่าทั้งหลายให้มันหมดสิ้นไป..

# ใจนี้มันเป็นสิ่งที่ เราต้องทนดูมัน

เวลามันสุข ก็ต้องทนดูมัน เวลามันทุกข์ ก็ต้องทนดูมัน

เวลามันน้อยใจ ก็ต้องทนดูมัน เวลามันเสียใจ ก็ต้องทนดูมัน

เวลามันหงุดงิด ก็ต้องทนดูมัน เวลามันอึดอันตันใจก็ต้องทนดูมัน

เวลามันอยากร้องให้ ก็ต้องทนดูมัน เวลามันไม่สมหวังก็ต้อง

ต้องทนดูมัน เวลามันคิดอยากได้นั่นอยากได้นี่ แล้วเป็นทุกข์เส

ียเองก็ต้องทนดูมัน

เวลามันคิดเรื่องพยาบาตโกธรแค้น แล้วเป็นทุกข์เสียเองก็

ต้องทนดูมัน

เราต้องทนดูมันไปถึงไหนกันนะ

จึงจะหลุดพ้นจากมันไปได้

แล้วเข้าถึงความสงบ สันติสุขคือนิพพาน

แม้จะรู้ว่าใจมันไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลงอารมณ์อยู่ตลอดเวลา

ไฉนจึงไม่เกิดนิพพิทาตลอดเวลาเหล่า

แม้จะมีกำลังใจจาก พุทธพจน์ว่า

# พระพุทธเจ้าตรัสว่า

เมื่อเกิดนิพพิทาญาณ(ความเบื่อหน่าย)แล้ว ย่อมเกิดปฏินิสัคคะ(

ความสลัดคืน)

# แต่เวลาสำหรับทำความเพียรมีน้อยเหลือเกิน กลัวว่าจะไม่ทัน