วันอาทิตย์ที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565

มัวแต่ดูแลหัวใจคนอื่นมากเกินไป

ธรรมะโดนใจ / ประจำวันที่ 12 ธันวาคม 2560
_____________________
"มัวแต่ดูแลหัวใจคนอื่น
มากเกินไป...
จนบางทีก็ลืมคิดว่า
เราเองก็มี "หัวใจ" ที่ต้องดูแล
__________________________
สามารถขยายหัวข้อออกมาได้ดังนี้
" ถ้าคนเรามุ่งดูแลผู้อื่นเป็นอย่างดี ด้วยการดูแลเขาให้
เป็นสุขทางกาย หรือ ด้วยการดูแลเขาให้เป็นสุขทางใจ
โดยฝ่ายเดียว จนเกิดความเหนื่อยใจ
เมื่อยหล้าท่อแท้ขึ้นมา
ในเวลาเช่นนั้น ควรที่จะหยุดเราควรที่จะพักไว้ชัวคราวก่อน
ไม่ควรทำการต่อ
เพราะมันเหมือนกับการเดินเข้าไปในห้องที่มีควัณ
ไฟฟุ้งตลบอบอวน ควันเต็มห้องเช่นนั้น ถ้าเราจะฝืนหายใจต่อไป
ในห้องนั้น เราคงสิ้นใจตายในที่สุดถ้าไม่ถอ
ยออกมาสูดอากาสที่บริสุทธิ์
อันนี้ฉันใดก็ฉันนั้น
จิตใจเรา เราจะปล่อยให้มันถูกสีดำย้อม ย้อมจนดำปิ๊ดปี๋
เหมือนถ่านไม่ได้
แต่เราควรทำการย้อมใจเรานี้ ให้เป็นสีขาว ขาวเหมือนปุยเมฆ
บนท้องฟ้าเลย
การย้อมใจให้ขาวนั้น ก็คือการหัดถือศีลเป็นข้อๆไป ทำให้ได้ข้อ
ใดข้อหนึ่งก่อน แล้วให้พึ่งธรรมะหัดฟังธรรมะปลอบใจตน
เมื่อยามเจอสถานการณ์ที่ให้เราหลงปรุงแต่งสร้าง
ทุกข์ขึ้นมาเผาใจตน จะได้มีที่เกาะมีที่พึ่งในการบร
รเทาเศร้าทุกข์
ใจสะอาดสะอ้าน ด้วยปัญญาในธรรม
" สุขกว่า " การมีคนมาเอาอกเอาใจเป็นร้อยเป็นพันคน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น