พระอาจารย์มงคลชัย กิตติโสภโณ คุยโทรศัพท์รักษาจิตไม่ให้ไหลจมไปกับทางใจ

พระอาจารย์มงคลชัย กิตติโสภโณ

คุยโทรศัพท์โดยจิตพาเดินกลับไปกลับมา รักษาไม่ให้ไหลไปกับทางใจ

เดินจรงกลมคุยกลับไปกลับมา 

เป็นการักษาจิต ไม่ให้ไหลไปกับทางใจ พวกความคิด

ฉันข้าวเช้า

เอาจิตจับที่ก้นถูกพื้นที่นั่ง ดึงไว้ เดิมมันหลงไปกับกระบวนการกิน 

ฉันข้าว ปริญญา ระสะธาตุ 

โดยการ รู้รสชาติ อาหาร เพ่งดูรสชาติ

และเพ่ง รูป ครู่หนึ่ง และมาเพ่ง เสียง ครู่หนึ่ง

และมาเพ่งกลิ่น ครู่หนึ่ง ปึบขึ้นมาว่า เหมือนไม่มีกลิ่น  นี่มันกลิ่น เป็นกลิ่นบริสุทธิ 

และมาเพ่งรสชาติ น้ำลาย  ต่อมาหยิบ น้ำปานะหวานๆมาใส่ลิ้น แล้วปริญญาดู รสชาติ อยู่ครู่หนึ่งแล้วเอาน้ำปานะมาใส่ลิ้น รสหวานๆค่อยๆหายไป จนหายไปกลายเป็นจืด และเอามาใส่ลิ้นอีก ดูอีก มันหายไป มันไหลออกไปจากที่รับทราบรับรู้ แห้ง มันไม่มีอะไรและก็น้ำลาย แห้ง

และมา ปริญญา โผฏฐัพพะ รู้สึกถึงกายถูกกับผ้า

ครู่หนึ่ง

และมาปริญญา นาม  กว้างมากๆ

เดิน เดินรักษาจิตไม่ให้มีอาการสมาธิหลุดขึ้นบรรได แบบเดินขึ้นปกติราบขวางขึ้นไปซ้ายและไปขวา ไม่เดินขึ้นตรงๆปกติแบบชันขึ้น 

และพบเจอแมวนอน เลยทอดรองเท้าใช้เท้าไปถูกบริเวรซี่โครงแมวแล้วเลือนหนังแมวไปมารู้สึกถึงกระดูกของแมว เป็นอารมณ์อสุภะกรรมฐาน วันต่อๆไปมาอีก 

พระอาจารย์มงคลชัย กิตติโสภโณ เจริญ ปริญญา ดูอนิจจังทุกขังอนัตตา รูปะ โดย นั่งเก้าอี้หันหน้าไปข้าหน้า มีช่องประตูโขง แล้วดู รถผ่าน ไปขวาไปซ้าย ซ้ายไปขวา เห็นถึงความเปลี่ยนแปลง ประมาณ 40 นาที 

อาศัยรถผ่านไปมา