ในระหว่างช่วงเข้าพรรษา ๔ ที่วัดหนองป่าพง สำหรับสิ่งที่ดูแปลกไม่เคยเห็น
คือในวัดหนองป่าพงนั้นจากที่ได้สัมผัสมีดังนี้คือ
๐ เมื่อทำผิดแล้ว มีการบอกการเตือน
ถ้าไม่แก้ไงก็เตือนชี้บอกอยู่อย่างนั้น
๐ หนังสือธรรมมะเยอะมาก
๐ พวกอาหารไม่บกพร่อง มีเยอะหลายเมนู เลือกได้ตามปรถนา ขนม นม เพียบ
๐ เสนาสนะที่อยู่จัดเป็นหลังๆ ระยะห่างๆกัน อยู่ใครอยู่มัน
๐ ผ้าบริขาร เครื่องนุ่งห่ม มีให้เบิก
๐ พวกยาต่างๆรักษาแผล และโรคต่างๆ ที่คิดว่าจะเกิดขึ้นเมื่ออยู่ในป่า มีมาก
๐ ในวัดนั้น มีพระโพธิ์สัตว์ด้วย
เราได้สละบาตรที่ใช้ออกไป และท่านก็รับไว้ด้วย
๐ ข้อวัตร นั่งสมาธิ ๓ เวลา เช้า เที่ยง เย็น
๐ ข้อวัตรกราบพระ เมื่อเข้าไปนั่งในหอฉันและตอนก่อนออกหอฉัน พร้อมกัน
๐ มีผู้ที่เป็นประธานสงฆ์ มีคุณสมบัติพิเศษ ท่านมีเมตตามาก ประมาณว่า
เราเข้าใจว่า ท่านจะหยั่งดูวาระจิตของแต่ละองค์ๆ ว่ามีความเป็นอย่างไร ภูมิธรรมอย่างไร ภาวนาถึงจุดนี้แล้ว จุดนั้นแล้ว และจากนั้นท่านก็เทศณ์รวมกันไปคราวเดียวเลย เทศณ์ครั้งเดียว แต่ละคนได้ธรรมไปต่างขั้นต่างภูมิกัน
ถ้าจะพิมพ์ข้ออื่นอีกให้หมด คงใช้เวลานาน จึงพอแค่นี้ก่อน
และสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุดมากๆเลย คือ
{ท่าน แนะ อสุภะสัญญา
ท่านแนะ อุเบกขา
ท่าน แนะ กายคตาสติกรรมฐาน
ท่าน แนะ กายาสติปัฏฐาน
ท่าน แนะ โยนิโสมนสิการ
ท่าน แนะ อนิจสัญญา ไปที่ขันธ์๕
สุดท้าย ท่านแนะ ซ้ากศพ ก็เป็นแต่สักว่ากาย สักแต่ว่ารูปขันธ์}
นี่คือสิ่งที่เป็นคุณค่ามากๆเลย
#ณ ตอนนี้ ไม่ได้อยู่หนองป่าพงแล้ว
และคิดว่าจะมุ่งเดินทางไป ระยอง แต่ติดธุระนิดๆหน่อยๆในอุบลอยู่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น