วันจันทร์ที่ 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

พระอาจารย์มงคลชัย กิตติโสภโณ ไปวัดหนองป่าพง



ในระหว่างช่วงเข้าพรรษา ๔ ที่วัดหนองป่าพง  สำหรับสิ่งที่ดูแปลกไม่เคยเห็น

คือในวัดหนองป่าพงนั้นจากที่ได้สัมผัสมีดังนี้คือ

๐ เมื่อทำผิดแล้ว มีการบอกการเตือน

ถ้าไม่แก้ไงก็เตือนชี้บอกอยู่อย่างนั้น

๐ หนังสือธรรมมะเยอะมาก

๐ พวกอาหารไม่บกพร่อง มีเยอะหลายเมนู เลือกได้ตามปรถนา ขนม นม เพียบ

๐ เสนาสนะที่อยู่จัดเป็นหลังๆ ระยะห่างๆกัน อยู่ใครอยู่มัน

๐ ผ้าบริขาร เครื่องนุ่งห่ม มีให้เบิก

๐ พวกยาต่างๆรักษาแผล และโรคต่างๆ ที่คิดว่าจะเกิดขึ้นเมื่ออยู่ในป่า มีมาก

๐ ในวัดนั้น มีพระโพธิ์สัตว์ด้วย

เราได้สละบาตรที่ใช้ออกไป และท่านก็รับไว้ด้วย

๐ ข้อวัตร นั่งสมาธิ ๓ เวลา เช้า เที่ยง เย็น

๐ ข้อวัตรกราบพระ เมื่อเข้าไปนั่งในหอฉันและตอนก่อนออกหอฉัน พร้อมกัน

๐ มีผู้ที่เป็นประธานสงฆ์ มีคุณสมบัติพิเศษ ท่านมีเมตตามาก ประมาณว่า 

เราเข้าใจว่า ท่านจะหยั่งดูวาระจิตของแต่ละองค์ๆ ว่ามีความเป็นอย่างไร ภูมิธรรมอย่างไร ภาวนาถึงจุดนี้แล้ว จุดนั้นแล้ว และจากนั้นท่านก็เทศณ์รวมกันไปคราวเดียวเลย เทศณ์ครั้งเดียว แต่ละคนได้ธรรมไปต่างขั้นต่างภูมิกัน


ถ้าจะพิมพ์ข้ออื่นอีกให้หมด คงใช้เวลานาน จึงพอแค่นี้ก่อน


และสิ่งที่น่าภูมิใจที่สุดมากๆเลย คือ

{ท่าน แนะ อสุภะสัญญา

ท่านแนะ อุเบกขา

ท่าน แนะ กายคตาสติกรรมฐาน

ท่าน แนะ กายาสติปัฏฐาน

ท่าน แนะ โยนิโสมนสิการ

ท่าน แนะ อนิจสัญญา ไปที่ขันธ์๕ 

สุดท้าย ท่านแนะ ซ้ากศพ ก็เป็นแต่สักว่ากาย สักแต่ว่ารูปขันธ์}


นี่คือสิ่งที่เป็นคุณค่ามากๆเลย


#ณ ตอนนี้ ไม่ได้อยู่หนองป่าพงแล้ว

และคิดว่าจะมุ่งเดินทางไป ระยอง แต่ติดธุระนิดๆหน่อยๆในอุบลอยู่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น