จงพิจารณา ให้กายนี้เหลือแต่ส่วนที่พิจารณา
เช่น ผม ก็ให้คิดพิจารณาว่า ทั้งกายนี้มีแต่ผม แล้วพิจารณา ผม ว่ามันใช่เราไหม
ขน เล็บ ฟัน หนัง ก็เช่นเดียว
จากนั้นให้น้อมเข้ามาพิจารณาให้ปรากฏเป็นส่วนๆในกายนี้ จนครบ ๓๒ ประการ หรือไม่ครบก็ไม่เป็นไร
จากนั้นก็เป็นอันว่าพิจารณากายแล้ว
แล้วพิจารณาลิ้น
แล้วพิจารณาจมูก
แล้วพิจารณาหู
แล้วพิจารณาตา
แล้วพิจารณา รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ กำหนดหมายว่าไม่เที่ยง
แล้วพิจารณา ธรรมามรณ์ เวทนา สัญญา สังขาร เห็นมันไม่เที่ยง
แล้วพิจารณา ผู้ที่ไปรู้คือวิญญาณธาตุว่าไม่เที่ยง
นิพพานไม่มีสิ่งที่ถูกรู้ และผู้รู้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น