ทุกครั้งที่จะให้ทาน แล้วใจมันยังอยากยึดอยู่ข้าพระเจ้ามักจะนึกถึง "พระเวสสันดร""อย่างเช่น เมื่อเช้าบิณฑบาต ได้กล้วยมา 2 (หน่วย)เรารู่ว่ากล้วยนี้มีประโยชน์ต่อร่างกายมากเนื้อปลามีประโยชน์มากกว่าเนื้ออื่นๆเอื่อต่อการเจริญสติมากถึงอย่างนั้นเราก็ยัง ยอมให้ร่างกายมันขาดกล้วยที่เป็นประโยชน์ต่อกายนี้....และ "สังขารมันจะปรุง กล้วยมีประโยชน์ต่อกายนะ ฉันๆ"อย่าเอาไปทานให้พระองค์อื่นเลย ยิ่งมีน้อยอยู่"แต่อยากจะทาน เพราะไม่อยากยึดอะไรมากมันรู้สึกเสียดทานกันนะอันหนึ่งบอกทานอันหนึ่งบอกไม่ต้องทาน...จากนั่นจึงนึกถึง พระเวสสันดร ท่านทานหมดเลย ยิ่งใหญ่แค่ไหนและสิ่งที่ท่านทานไม่ใช่อะไรที่เล็กๆเลย เราต้องเอาพระโพธิ์สัตว์เป็นตัวอย่าง

ทุกครั้งที่จะให้ทาน แล้วใจมันยังอยากยึดอยู่

ข้าพระเจ้ามักจะนึกถึง "พระเวสสันดร"

"อย่างเช่น เมื่อเช้าบิณฑบาต ได้กล้วยมา 2 (หน่วย)

เรารู่ว่ากล้วยนี้มีประโยชน์ต่อร่างกายมาก

เนื้อปลามีประโยชน์มากกว่าเนื้ออื่นๆ

เอื่อต่อการเจริญสติมาก

ถึงอย่างนั้นเราก็ยัง ยอมให้ร่างกายมันขาดกล้วยที่เป็นประโยชน์ต่อกายนี้

....

และ "สังขารมันจะปรุง กล้วยมีประโยชน์ต่อกายนะ ฉันๆ"

อย่าเอาไปทานให้พระองค์อื่นเลย ยิ่งมีน้อยอยู่"

แต่อยากจะทาน เพราะไม่อยากยึดอะไรมาก

มันรู้สึกเสียดทานกันนะ

อันหนึ่งบอกทาน

อันหนึ่งบอกไม่ต้องทาน

...

จากนั่นจึงนึกถึง พระเวสสันดร ท่านทานหมดเลย ยิ่งใหญ่แค่ไหน

และสิ่งที่ท่านทานไม่ใช่อะไรที่เล็กๆเลย เราต้องเอาพระโพธิ์สัตว์เป็นตัวอย่าง