สาธุ... ถูกแล้วๆ
สมัยก่อนมีคนเข้าไปถามพระพุทธเจ้าว่า
"พระองค์เทศสอนให้คนทำบุญแต่กับพระภิกษุสาวกภายในศาสนาพระองค์เท่านั้นจริงหรือ"
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
"เราไม่ได้กล่าวอย่างนั้นเลย
แม้แต่เทเศษน้ำล้างหม้ออาหารที่ติดอยู่ในหม้อ เพื่อหวังว่าสัตว์สัตว์เล็กๆน้อยนี้ จะได้กินก็ยังเป็นทางมาแห่งบุญ
.และผู้ใดห้ามผู้อื่นให้ทาน ผู้นั้นชื่อว่าไม่ใช่มิตรทั้งเป็นการทำบาปด้วย
.และถ้าศรัทธาในการทำทานมีอยู่ที่ใด ก็ทำทานตรงนั้นแหละบุญ
กะคือเพิลบ่อได้บังคับว่า อย่าเฮ็ดหม่องฮั่น ย่าเฮ็ดหม่องนี่
แต่ศรัทธามีอยู่หม่องใด๋กะทำหม่องฮั่นหละ
และเรื่องอานิสงค์
เพิลเทศสอนพุทธบริษัทเพิ้ล
>ให้ทานกับ เดรัจฉาน เป็นบุญ
>ให้ทานกับ มนุษย์ทุศีล เป็นมากกว่าให้กับเดรัจฉาน
>ให้ทานกับ มนุษย์มีศีล๕ เป็นบุญมากกว่าให้กับมนุษย์ทุศีล
>ให้ทานกับมนุษย์มีศีล๘เป็นบุญมากกว่าให้กับมนุษย์ศีล๕
>ให้ทานกับมนุษย์ศีล๑๐เป็นบุญกว่าให้กับมนุษย์ศีล๘
>ให้ทานกับพระถือศีลปาฏิโมก
เป็นบุญกว่าให้กับมนุษย์ศีล๑๐
>ให้ทานกับพระอริยะ คือคนที่จิตรู้วิธีปฏิบัติภาวนาแล้ว เป็นบุญกว่าให้กับพระที่ถือศีลปาฏิโมก
>ให้ทานกับพระอริยะขั้น๒ ขั้น๓ ขั้น๔ ขั้น๕ ขั้น๖ ขั้น๗ ขั้น๘ อรหันต์ และเข้านิโรธสมาบัติออกนิโรธสมาบัติ
เบียร์กะเอาความรู้นี้ไปประยุคใช้ในการให้ทานตามกาลตามเวลาที่คิดว่าควรจะให้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น