วันพุธที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2566

พระอาจารย์มงคลชัย กิตติโสภโณ ขยายความมรรค

ทุกข์คือ อุปาทานขันธ์๕
สมุทัยคือ ความความยึดถือว่า ขันธ์๕เป็นเรา เป็นของเรา
นิโรธคือ ภาวะความเกษมบริสุทธิ์ปลอดภัยไม่มีทุกข์
มรรคคือ การตั้งสัญญา(หมายไปในรูปขันธ์ ว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา)
การตั้งสัญญา(หมายไปที่เวทนาขันธ์ ว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา)
การตั้งสัญญา(หมายไปที่สัญญาขันธ์ ว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา)
การตั้งสัญญา(หมายไปที่สังขารขันธ์ ว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา)
การตั้งสัญญา(หมายไปที่วิญญาณขันธ์ ว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของเรา)
ทุกข์คือ อุปาทานขันธ์๕
จากนั้นทรงแสดงขยายความคำว่าอุปาทานสั้นๆ ออกมาตั้งเป็นสัจจะอีกอันหนึ่ง คือ สมุทัยสัจ
จำแนกแจกออกเป็น ๓ นัยยะ
คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา
ถ้าจะรวบย่นตัณหาทั้ง๓ลงอีก
ออกมาได้ว่า ภวตัณหา กับ วิภวตัณหา
ถ้าจะย่อตัณหาทั้ง๒ลงอีกให้เหลือ๑ จะได้ ภวตัณหา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น