พระมีตัณหา กาม ยศ เงิน

การบวช คือทางสว่าง... ถ้าอยู่ในเส้นทางสว่างแล้ว... อย่าหาตัณหามาใส่หัวเพิ่มสิ... มันจะกลายเป็นฆราวาส.. ในคาบผ้าเหลือง

อยากไปนิพพานๆ... อยากไปนิพพาน

แต่ยังหากิจที่ขาดสติมาทำ..

มันสวนทางกันกับผู้มุ่งหลุดพ้นไหมเนี๊ยะ

อ่านพระไตรปิฏก.พระพุทธเจ้าท่านมีแต่

บอกภิกษุ โน้น..โคนไม้  โน้น..ถ้ำ โน้นป่าช้า ป่าชัฏ ซอกเขา เรือนว่าง ท่านบอกให้หลีกออกจากหมู่ไปภาวนาใครภาวนามัน   ทุกวันนี้คลุกคลีกัน ตัวไหนๆ

เลขไทยตัวไหน เลขลาวตัวไหน

เพศนักบวช เป็นเพศสูง  มีโอกาสร้างบารมีได้เยอะมากที่สุด

ส่วนฆราวาสเสียเวลาไปกับโลกเยอะ

แต่ก็ยังดีที่ฆราวาสบ้างคนนะเจริญสติควบคู่ไปด้วย เกือบจะเกิดมาโมฆะเล่นๆเปล่าๆแล้ว

แต่พระนี่สิ มีโอกาสสว่างขนาดนี้...

ยังทำตัวเหมือนฆราวาส

หรือกิน ๆ นอน ๆ ดูTV นอนแล้วก็กิน

จิตเป็นไปในทางโลก หลงต่อไป

นิพพานมันยาก...ไกลเหลือเกิน... เดินจรงกลม ทำสมาธิ

คิดแล้วเหนื่อย เพลีย ไม่ไหว

อยู่กินนอนอิ่มสบายกาย กิจภาวนากฏิกาที่พระพุทธเจ้าประทานไว้ให้ไม่สน

ระวังเถอะ..! จะไปเกิดเป็นวัวเป็นหมูในชาติหน้า ให้เขาฆ่ากินเนื้อกินหนังแทน

หรือไม่ก็ลงไปใช้หนี้ถึงอบาย นรก

#สมถะวิปัสนา  บารมีเกิดเยอะสุดแล้ว

ครูบาอาจารย์ ที่ท่านบารมียังไม่เต็ม

ท่านรู้ความว่าบารมีเรายังไม่เต็ม ท่านรีบภาวนาต่อเลย พรรษา๑ถึงพรรษา๗

ไม่นาน ครบ ๗ พรรษา บารมีก็เต็ม

เหมือนผลมะม่วงที่สุกแล้ว

เหลือแต่จะหลุดจากขั้วล่นลง

พอบารมีเต็มแล้ว

หยังจิตลงในปฏิจสมุปบาท 

จิตก็หลุดพ้นจากอาสวะทั้งหลาย

พระพุทธเจ้าเองก็รับรองว่าถึงบารมีจะยังไม่เต็ม แต่ถ้าภาวนาอย่างต่อเนื่อง ไม่เกิน ๗ ปี

จะบรรลุอนาคามี หรือไม่ก็บรรลุอรหันต

(ธรรมะบันดาล)

________________

โยม: สาธุครับ เห็นด้วย ทุกวันนี้ผมไม่ค่อยมีจิตศรัทธา อยากทำบุญกับพระสงฆ์สักเท่าไหร่ ผมไปถวายสังฆทานพระท่านยังอุ้มแมวเล่น ปากก็ว่าคถาให้พรไป ผมนี่นั่งเครียดเลยครับ

พระ: เราไม่รู้ ว่าภายในจิตของท่านตอนนั้นเป็นอย่างไร

บางทีท่านอาจภาวนาภายในของท่านก็เป็นได้

หรืออาจจะเป็นดังที่โยมเข้าใจก็เป็นได้ 

มีเพียง 2 อย่างนี่แหละ

เวลาทำบุญอย่าทำให้เกินตัวนะ

และอย่าให้ตนเองลำบาก

และอย่าเสียดาย ทานให้ขาดไปเลย

เราทำบุญเราทำเพื่อสละ ผู้รับจะเป็นคนมีศีล๕ศีล๘

หรือเป็นพระดีหรือไม่ดีก็ตาม

ก่อนจะให้ทานถ้าเราวางจิต คิดว่าเราจะทำเพื่อสละละความตระหนี่ อานิสงค์เราจะไปเกิดเป็นพรหม

ส่วนถ้าวางจิต คิดว่าทานแล้วดี

อานิสงค์เราจะไปเป็นเทวดาชั้นดาวดึง

แต่พระพุทธเจ้าก็ให้เลือกนาบุญเหมือนกัน นาบุญที่ดีก็คือพระดี

ข้อนี้ต้องอธิฐานเอา....

พระ: ถ้าทำทานแล้วเสียดาย

เมื่อได้มาเกิดเป็นมนุษย์

ผลแห่งทานจะให้ผล

คือมีโภคะมาก 

แต่จะไม่มีจิตน้อมไปเพื่อใช้โภคะ

เหมือนเศษฐีในสมัยพุทธกาล

ให้ทานแล้วเสียดาย

เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ผลแห่งทานนั้น ทำให้เศษฐีมีโภคะมากร่ำรวยมาก

แต่ไม่มีจิตน้อมไปจะใช้ทรัพย์

ไม่ยอมใช้เงิน ไม่ยอมนุ่งผ้าดีๆนุ่งผ้าขาดๆ

ไม่ยอมกินอาหารดีๆ กินแต่ข้าวปลาย(เม็ดข้าวที่มันหักครึ่งหนึ่ง)

กินอาหารที่เลว

ไปนอนในที่ที่ไม่ดี  ไม่นอนในที่ดีๆในบ้าน

นี้แล ผลของการทานแล้วเสียดาย

(โยมควรบอกคนอื่นต่อด้วย..

ถือว่าเป็นการได้ให้เป็นธรรมทาน แก่ผู้อื่น ซึ่งก็จะได้อานิสงค์ในส่วนของสติปัญญา