วันเสาร์ที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2565

นี้แลเส้นผม ที่ผุชายหน้าโง่มันพากันหลงโหลงคักหลงแน มันสิงามอิหยังถ้าเอาผมออกแล้ว มันกะบ่อมีแนวหลงขนกะคือกัน หลงคักถ้าเอาผมเอาขนออก มันกะหัวโลนคือกันเมิ๊ดละทั้งผู้ชายทั้งผู้หงิงหลงฮ้อขี้ไคเขา สิว่าจั๋งใด๋มันโง่หรือมันปรึกหรือมันฉลาดถ้ามุเจ้ายังหลงธาตุดินน้ำ ธาตุของโลกสิเป็นพระอนาคามีบ่อได้เด๊ะตั้งแต่พระโสดาบัน เพิลกะยังพยามหมุนจิตให้ออกจากโลกโดยบ่อติดธาตุของโลกนั้นเองแล้วมุเฮานิสู้บอ พยามหมุนจิตให้สูงขึ้นออกจากกามบอตราบใดที่ยังบ่อเถิงโสดาบันให้ระวังจิตดีๆ อย่าประมาทถ้าเถิงโสดาบันแล้วจิตสิหมุนขึ้นสกิทาอนาคาอรันต์เอง อย่างแน่นอน

นี้แลเส้นผม ที่ผุชายหน้าโง่มันพากันหลง
โหลงคักหลงแน มันสิงามอิหยัง
ถ้าเอาผมออกแล้ว มันกะบ่อมีแนวหลง
ขนกะคือกัน หลงคัก
ถ้าเอาผมเอาขนออก มันกะหัวโลนคือกันเมิ๊ดละ
ทั้งผู้ชายทั้งผู้หงิง

หลงฮ้อขี้ไคเขา สิว่าจั๋งใด๋
มันโง่หรือมันปรึก
หรือมันฉลาด

ถ้ามุเจ้ายังหลงธาตุดินน้ำ ธาตุของโลก
สิเป็นพระอนาคามีบ่อได้เด๊ะ

ตั้งแต่พระโสดาบัน เพิลกะยังพยามหมุนจิตให้ออกจากโลก
โดยบ่อติดธาตุของโลกนั้นเอง


แล้วมุเฮานิสู้บอ พยามหมุนจิตให้สูงขึ้นออกจากกามบอ

ตราบใดที่ยังบ่อเถิงโสดาบัน
ให้ระวังจิตดีๆ อย่าประมาท

ถ้าเถิงโสดาบันแล้ว
จิตสิหมุนขึ้นสกิทา
อนาคา
อรันต์เอง อย่างแน่นอน

กำลังทำใจวางปลงต่อกาย แต่พอถ่ายรูปมันเป็นอายที่ใบหน้าตนมีสิวไม่ดูดี ใจมันยังวางไม่ได้จึงอายที่ใบหน้ามีรอยสิว จึงเจริญอสุภะคลายฉันทาคติใบหน้าที่ใจยังยึดยังอายว่ามีสิวๆมีรอย 
จึงปรุงแต่งว่า เราหนังหน้าภายนอกบุบกลับเข้ามาภายใน เหมือน    หุ่นมนุษย์เป็นยางข้างในเป็นช่องว่างโล่งๆ แล้ว เราเอาส่วนจมูกปี้นกลับเข้าไปข้างใน  ใบหูกลับเข้าไปข้างใน ตาเข้าไปข้างใน ขนคิ้วก็ข้างใน  เส้นผมก็อยู่ข้างใน ถ้ามีเพื่อนอยู่ข้างในก็จะเห็นว่ามองมาหาเพื่อนผู้นั้น
ส่วนข้างนอก เห็นหลังจมูก  ใจรู้สึกดีจากมรรคนี้

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น